dlaczego nie warto się zadłużać?

To nie jest generalnie temat na mojego bloga. Nie chciałam o tym pisać, a jednak... Ostatnie kilka dni i kilka rozmów przekonało mnie do tego i postanowiłam dorzucić swoje pięć groszy, a następnie odesłać do bardzo wartościowych wpisów Marcina Iwucia.

Właśnie parę dni temu od osoby, która właśnie rozpoczyna swoje życie zawodowe i podpisała pierwszą umowę (na 5 lat) usłyszałam, że teraz musi wziąć kredyt na samochód (no bo ile można jeździć pociągami czy komunikacją miejską), przy czym to nie może być tani samochód tylko taki, który się będzie podobać, będzie mieć odpowiedni klimat. Sugestia, żeby oszczędzić pieniądze (w wysokości raty kredytu) została odrzucona ("skąd ja wezmę te pieniądze?"). Obliczenia, że naprawdę opłaca się przez 2 lata odkładać gotówkę i po tym czasie uzbierać pieniądze na nieco tańszy model, również się nie spodobały.

Czy naprawdę ludzie są szczęśliwi, jeśli mają samochód i comiesięczny obowiązek oddania sporej części pensji? Tak, mamy samochód. Kupiony za gotówkę, dużo poniżej naszych możliwości finansowych. Moi rodzice nigdy nie mieli samochodu, a zwiedziliśmy z nimi pół Polski (jestem pełna podziwu, że z całą naszą ekipą byli w stanie spakować się do PKP). Nigdy mi go nie brakowało. I jestem wdzięczna, że nauczyli mnie, że długi są złe. Że należy ich unikać. Że trzeba mieć oszczędności i rozsądnie wydawać je na to, co potrzebujemy, a dopiero, kiedy mamy nadwyżki, można pozwolić sobie na realizację zachcianek (nawet dziwacznych i pokręconych).

Mam kredyt hipoteczny, którego bardzo nie lubię i który od lat odbiera mi dużo spokoju. I już wiem, że nawet to nie było warte moich nerwów. Gdybym miała cofnąć się do roku 2008 (słynny rok kredytów we frankach), to podjęłabym zupełnie inne decyzje. To tylko moje doświadczenie. A co z kolegą mojego brata, który próbował popełnić samobójstwo tylko dlatego, że zżarły go długi - jeden po drugim? Kolejne chwilówki, żeby spłacić poprzednie. Odsetki coraz większe. I wreszcie taki moment, że nie mógł sobie z tym poradzić. Zaczyna się od kredytu na samochód. Potem na meble. A jeszcze przecież należą się wakacje. Brak pieniędzy na Święta? Tradycyjnie prezenty muszą być bogate, a banki oferują przecież pożyczki. I co z tego, że z Bożym Narodzeniem będziemy się ciągnąć przez pół roku? Warto? A może lepiej nawet nie zaczynać tej spirali długów i kupować to, na co nas stać?

Polecam zapoznanie się z naprawdę wartościowymi artykułami Marcina Iwucia:
Ugotujesz się jak żaba - czyli długi w naszych głowach
Jak skutecznie pozbyć się długów?

A podsumowując - tak w trakcie pisania sobie jednak uświadomiłam, że tekst jak najbardziej jest zgodny z tematyką bloga. Bo tonąc w długach, trudno być szczęśliwym. Prawda?